Niemand neemt verantwoordelijkheid

Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Dat was het eerste wat in ons opkwam na het lezen van de laatste pogingen van de Isla om haar gedrag goed te praten, of er met halve waarheden een draai aan te geven. Specifiek reageren we hierbij op de persberichten van de Isla, in het AD (voorpagina op 21 september) en in de Amigoe van 18 september (pagina 2, PWFC-voorzitter aan het woord).

Allen roepen in koor dat ook zij lagere luchtvervuiling willen, en er ‘wordt aan gewerkt’. Kortom, de astmababy’s onder de rook moeten nog even geduld hebben, want men onderhandelt (al meer dan een jaar) over een schonere voortzetting van deze raffinaderij. Dit is overigens niet alleen een verwijt aan de raffinaderij, maar vooral ook aan de regering die dit toestaat. De PdVSA maakt handig gebruik van de besluiteloosheid en in sommige gevallen zelfs ‘corruptie’ van lokale politici. Daarom zoeken diverse groepen het nu hogerop, bij de Tweede Kamer en/of bij Europa.

Refineria Isla stelde in haar persbericht dat er onwaarheden worden verspreid door haar tegenstanders, en dat dat gevaarlijk is want dat zou ons toeristen kunnen kosten. Dat die toeristen wegblijven (of niet meer terugkomen) vanwege de luchtverontreiniging wordt fijntjes genegeerd. Deze raffinaderij heeft er in ieder geval zelf een handje van om onwaarheden of halve waarheden te verkondigen.

Laten we de stellingen eens doornemen.

1) Tijdens de recente protestmars van de actiegroep Stop Isla Now!, en ook tijdens een bezoek van het koninklijk huis aan Curacao, werd de uitstoot opeens drastisch verlaagd. Dit blijkt uit de metingen van de meetstations van de overheid. Waarschijnlijk komt dit omdat men graag wilde voorkomen dat er protestvoerders (of een prinses!) op de foto konden worden gezet met de fakkelende schoorstenen op de achtergrond. Nou reageert de Isla quasi-verontwaardigd dat ze in die periodes de productie helemaal niet hebben stilgelegd. Dat klopt ook, want dat zou veel te duur zijn. Want ze er niet bij zeggen, en dit hebben wij uit betrouwbare bronnen, is dat ze in die periode een truc uithalen waarbij ze de uitstoot tijdelijk omleiden, zodat deze even niet zichtbaar is voor de meetstations en er even niks uit de schoorsteen komt.

2) De Isla stelt verder dat de pressiegroepen schaamte creëren binnen de gemeenschap voor de raffinaderij. Nou dat mogen we hopen ja! Nu nog schaamte bij het Isla en haar personeel.

3) De Isla vertegenwoordigt een ‘belangrijke erfenis’ (is dat een reden om door te gaan met vergiftigen?) en levert een ‘immense bijdrage aan de economie van Curacao’. Enige relativering is op zijn plaats. De bijdrage van de raffinaderij aan het BBP (Bruto Binnenlands Product) is nog maar zo’n 5%. (zestig jaar geleden was het 40%). De directe werkgelegenheid die de Isla verschaft is gedaald van 12.000 banen ooit naar 1.000 banen nu. Dat is minder dan 2% van de beroepsbevolking. Als we de lokale (parttime) toeleveranciers meerekenen, 3,5% van de beroepsbevolking. En ja, volgens de CBCS cijfers is de ‘Refining’ sector goed voor heel veel deviezen (zo’n 700 miljoen, 13% van ons totaal). En dat is belangrijk. Maar bezie het wel in het licht dat bijna de helft daarvan uit “Trading” activiteiten komt, die langs, in plaats van door onze economie vloeien.

4) De Isla zou zich aan de Hinderwetvergunning houden, omdat zij (volgens haar) maar 65 ug SO2 uitstoot, en de wettelijke grens ligt op 80. Dat de mensen onder de rook 140 ug te verduren krijgen, terwijl de internationale norm van de WHO stelt dat men onder de 20 moet blijven – daar heeft de Isla dus geen boodschap aan. Het grootste gedeelte van de overige uitstoot komt van de CRU/BOO en het asfaltmeer enzo. Maar men noemt niet dat de BOO bestaat bij de gratie van Isla (en vice versa) en de BOO gedwongen moet stoken op de verontreinigde producten van de Isla.

5) De PWFC leden zijn, best wel begrijpelijk, doodsbang voor baanverlies. Die willen dus liever onderhandelen met China over een upgrade, met enig baanbehoud. Dat dit lang duurt en niemand de succeskans kan inschatten deert hen kennelijk niet. De MOU met PdVSA is vorig jaar al verstreken, maar geen haan die er naar kraait. Over alternatieve scenario’s voor het Schottegatgebied, waarin er ook technische banen kunnen komen voor het Islapersoneel, wil men niet nadenken. Wel wringt de PWFC zich in allerlei bochten om de bedoelingen van de actiegroepen zwart te maken. GreenTown zou (voor eigen financieel gewin) op onmiddellijke sluiting uit zijn, terwijl GreenTown juist zegt dat ze een alternatief plan hebben voor als de Isla ooit onverhoopt zou moeten sluiten. (Overigens was dit plan B eigenlijk een overheidstaak).

SMOC wordt en passant beticht van inhaligheid omdat die kennelijk via rechtszaken dwangsommen kunnen krijgen….en volgens PWFC zou zo’n inkomstenbron dan niet moeten worden gebruikt ter genoegdoening van de klagers voor geleden gezondheidsschade, maar nee daar zouden dan de huizen onder de rook mee moeten worden verlost van de groene aanslag. Je reinste drogredenering.

En voor de volledigheid wordt MSi van Edgar Leito er nog even bijgehaald – een anti-Isla politieke partij die nooit enige zetel behaald heeft en al bijna 10 jaar inactief is. Maar ja, Leito is het voormalig hoofd van de Milieudienst van de Isla, en ageert al 20 jaar tegen de vervuiling van de raffinaderij, lang als roepende in de woestijn. En dus wordt hij door velen bij Isla als een ‘verrader’ gezien die de vuile was buiten hangt.

6) Tot slot de beschreven taakstelling van het MDPT, wat vanuit de overheid twee taken heeft meegekregen. (Het door Ecorys aanbevolen 2-sporen beleid). Dat is enerzijds het uitwerken van een ‘Upgrade’ scenario en zoeken van een strategische partner daarvoor, en anderzijds het uitwerken van alternatieve economische ontwikkeling van het terrein (a la GreenTown !!). En dus niet de kennelijk door PWFC bedachte 2 sporen: milieuvervuiling terugdringen terwijl er met PdVSA onderhandeld wordt over contractverlenging.

Tot zover het doornemen van de stellingen. Terugkomend op de “kat in het nauw” observatie: zie de laatste ontwikkelingen bij de raffinaderij in St. Croix en de net gestarte rechtszaak van meer dan een miljard dollar tegen PdVSA. Zou er een link zijn met de plotseling herleefde interesse in Valero op Aruba?

Wat vinden wij zelf? Progreso di Korsou vindt discussie meer dan prima, maar dan moet die wel zuiver worden gehouden op basis van feiten en argumenten. Drogredeneringen en andere kronkels stellen wij dus aan de kaak waar wij die zien.

Er moet op korte termijn (weken) een oplossing komen voor de luchtverontreiniging. Ongeacht wat we daarna als land met die raffinaderij gaan doen. De groene aanslag uitstoot moet geheel verdwijnen en de huizen onder de rook op kosten van de vervuiler professioneel worden schoongemaakt. Daarna kan het debat over de toekomst van de raffinaderij worden hervat. Graag zo publiekelijk en transparant mogelijk.

Door de Redactie van Progreso di Korsou, 22 september 2015.

Dit stuk mag worden overgenomen, zolang dat integraal gebeurt en met een verwijzing naar de bron: Progreso di Korsou